Τρίτη 16 Αυγούστου 2016

Τούτη η νίκη εν της Ελλάδας, της Κύπρου κλπ. κλπ.

Με το θέμαν της ανάρτησης ασχολήθηκεν τζιαι ο συμμπλόγκερ Anti-Christos, σε πρόσφατην ανάρτηση του με τίτλον Το μεγαλείο της Κορακάκη και η μιζέρια του Έλληνα
Με τον εν λόγω μπλόγκερ συνήθως διαφωνούμεν, αλλά αραιά τζιαι που βρίσκω κοινά σημεία. Στην συγκεκριμένην ανάρτησην έshιει κάποιο δίκαιον, στο ότι μερίδα των αρνητικών ή αδιάφορων σχολιαστών για την επιτυχίαν της κοπέλας στους ολυμπιακούς όντως εκπέμπουν μιζέριαν τζιαι ενδεχομένως τζιαι διάφορα κόμπλεξ, που πολλές φορές εκπηγάζουν τζιαι που την ιδεολογίαν τους, η οποία τους υπαγορεύει ότι οποιαδήποτε επιβράβευση του "άριστου" τζιαι της "πρωτιάς" είναι κάποιου είδους μίασμαν τζιαι ύβρις. Τούτον εν το έναν άκρον. Άλλον να είναι αυτοσκοπός η πρωτιά, με το οποίον τζιαι γω διαφωνώ, τζιαι άλλον να αδυνατείς να την επιβραβεύσεις όταν έρκεται, ειδικά σε τέθκοιον επίπεδον τζιαι με τέθκοιον βαθμόν δυσκολίας, είτε επειδή είσαι ιδεολογικά αγκυλωμένος είτε επειδή είσαι "μικρός".
Το άλλον άκρον εν τούτον ούλλον το παναϋριν που στήνεται, τόσον που τα μέσα μαζικής εξαπάτησης (copyright: OSR), όσον τζιαι που τον απλόν κόσμον, που λλίες μέρες πριν αγνοούσεν την ύπαρξην της κοπέλας τούτης τζιαι του αθλήματος με το οποίον καταπιάνεται, τζιαι που ουδέποτε τζιαι με κανέναν τρόπον δεν εσυνησέφερεν στην προσπάθειαν της. Για να μεν αναφέρω τους πολιτικάντηδες τζιαι τους τοπικούς άρχοντες που βρίσκουν ευκαιρίαν να προβάλουν τη μούρην τους. Εν ποταπόν τζιαι πολλάκις shειρόττερον της μιζέρκας των πρώτων, το να προσπαθείς, έμμεσα ή άμεσα, να οικειοποιηθείς, επειδή ξέρω γω είσαι της ίδιας εθνικότητας, της ίδιας καταγωγής ή του ίδιου φύλου, την επιτυχίαν που με κόπον τζιαι θυσίες επέτυχεν κάποιος. Το να χαρείς με την επιτυχίαν τζιαι το να συγκινηθείς με τη συγκίνησην της εν απολύτως θεμιτόν, εν τζιαι είμαστεν ρομπότ στο κάτω κάτω, τζιαι όντως η συμμετοχή ήταν υπό την συγκεκριμένη σημαίαν. Ούλλα τα υπόλοιπα με τες κάμερες στο σπίτιν της, τες αντλίες της πυροσβεστικής να πιτολοούν νερόν πάνω που το αεροπλάνον τζιαι τα στρατιωτικά αγήματα είναι υποκρισία σκέττη τζιαι το μόνον που κάμνει είναι να ξοθκιάζει ριάλια που καλλίττερα θα ήταν να της τα προσφέρουν να αγοράσει πιο καλόν εξοπλισμόν τζιαι να γίνουν υποδομές για να προπονείται. Τζιαι το να γεμώννει συναισθηματισμούς τζιαι δάκρυα όσους προτιμούν την μόστραν που την ουσίαν, βούτυρος στο ψωμίν του κάθε πολιτικάντη που προσπαθεί να σου πουλήσει πατριωτισμόν ενώ χώννει το shέριν του στην πούγκαν σου.
Για το αν πρέπει να "δακρύσω" ακούοντας εθνικούς ύμνους, ειδικά όταν εν κάποιος άλλος η αφορμή να ανακρουστούν, η θέση μου έshιει κατατεθεί πολλάκις. Άσε που ο εν λόγω εθνικός ύμνος, καλώς ή κακώς, έννεν του κράτους στο οποίον ζω τζιαι είμαι πολίτης.
Ώσπου να δακρύσω για κάτι πραγματικά ουσίας, stay cool and keep rocking!

5 σχόλια:

  1. Διάβασα το άρθρο του Anti-Christos και το δικό σου. Υπάρχουν πολλά που θέλω να πω, αλλά ευτυχώς ή δυστυχώς βαριέμαι να κάτσω να τα γράψω και να αναλύσω, αλλά σε γενικές γραμμές με έχεις καλύψει.

    Και μετά διαβάζω και το πιο κάτω του Σταύρου Χατζησάββα στον Φιλελεύθερο, http://www.philenews.com/el-gr/f-me-apopsi-eponymes-gnomes/385/327184/valte-ti-mouri-kato-kai-zitiste-syngnomi, και κάτι σχόλια όπως του Γ.Αργυρού και λέω καλύτερα μίζερος και ξινός παρά ψωροπερήφανος. Γιατί πολύ με έχουν κουράσει όλοι αυτοί οι "ευρυμαθείς", "πατριώτες", "αγωνιστές", ελληνάρες χριστιανοί που νοιάζονται για μένα.

    Να και ένα βίντεο σχετικά με την εθνική περηφάνεια του Carlin, που τα λέει και καλύτερα από μένα.

    https://www.youtube.com/watch?v=iOmQP9guIl0

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Spot on ο Carlin, που λεν τζιαι στα αγγλικά χωριά...

      Διαγραφή
    2. Πιστέυω ότι και η Κατερίνα Στεφανίδη, θα συμφωνούσε μαζί σου.

      http://www.videoman.gr/99794

      Διαγραφή
  2. ουφφου. αν τζιαι καταλαβω την υποκρισια στην οποια αναφερεσαι, τον παραλογισμο της συγκινησης με τον ελληνικο εθνικο υμνο και σημαια κτλ κτλ, εν τουτοις γινουμαι ερμαιο του συναισθηματος σε ετσι περιπτωσεις. παρασυρουμαι :)
    και επειδη ελαχιστες αφορμες μας δινουν και οι δυο χωρες να χαρουμε πλεον, ας το καμνουμε, εστω και με ενοχες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το πόσο συμφωνώ μαζί σου αποτυπώνεται με το εξής απόσπασμαν του κειμένου:
      "Το να χαρείς με την επιτυχίαν τζιαι το να συγκινηθείς με τη συγκίνησην της εν απολύτως θεμιτόν, εν τζιαι είμαστεν ρομπότ στο κάτω κάτω, τζιαι όντως η συμμετοχή ήταν υπό την συγκεκριμένη σημαίαν."

      Διαγραφή